“Alles goed?” vroeg hij. Alles is wel heel veel. Ik vraag me af hoe hij had gereageerd als ik zei: “Soms gaat het goed, soms niet. Nu mis ik mijn moeder heel erg, of mijn ex, mijn vriendin, mijn oude huis of baan, mijn huisdier, mijn jeugd, mijn ongeboren of uitgevlogen kind. Mag ik er even met je over praten?”
Vaak is er niet de ruimte of bedoeling oprecht naar jouw gevoelens te vragen. Dat is begrijpelijk, maar ook een beetje raar. Want rouwen doen we nou eenmaal allemaal en is nauw verbonden met het leven. Het hoort bij loslaten en soms is dat heel verdrietig. Maar het wordt pas echt pijnlijk als het er niet mag zijn. Het maakt eenzaam. Na verlies is het vaak geaccepteerd om het er even over te hebben maar dan moeten we het toch wel een plek hebben gegeven en lijkt het gesprek erover gezeur. We willen de ander niet belasten. Maar verdriet duurt zolang het duurt en soms gaat het zelfs nooit over.
Laten we het er bij De Praatclub wel over hebben. Meld je aan om deel te nemen op contact@depraatclub.nl. De toegang is gratis
In deze vrijblijvende Praatclub zullen thema’s besproken worden waar je wel over wil praten maar de ander niet mee wil belasten. Niet iedereen zit er nou eenmaal op te wachten geconfronteerd te worden. We hebben bepaalde gevoelens en gedachtes allemaal en toch is het vaak een taboe ze op tafel te leggen. Laten we dat doorbreken en het menselijke bespreekbaar maken. De koetjes en kalfjes mogen de wei in.
Heftige discussies en polarisatie hebben in de Praatclub geen plek, maar er is alle ruimte voor een dialoog gebaseerd op respect, in een niet therapeutische of politieke setting. Een veilige plek met ruimte om open en eerlijk te zijn, waar men waardering heeft voor een andere mening en daar misschien nog wat van kan leren ook. Elkaar de spiegel voorhouden wordt niet gezien als aanval maar als cadeau. Laat dus je ego thuis maar komt hij toch even langs dan is dat oké want, we kennen hem allemaal.
De gespreksleider zorgt dat het allemaal fijn verloopt.
Er zit een limiet aan deelnemers dus meld je aan om deel te nemen op contact@depraatclub.nl
Toegang is gratis
Zie ook De Praatclub-pagina op Insta, Facebook en LinkedIn.
Ontstaan De Praatclub
Ik heb gemerkt dat er bij veel mensen nog steeds een taboe rust op het delen en van mentale strubbelingen. Een stap verder is het vragen van hulp. De weg naar die hulp is niet altijd even toegankelijk en wachttijden zijn lang. Het daar bijkomende gevoel van schaamte kan een reden zijn om het dan toch maar te laten. Ook komt het voor dat mensen buiten de boot vallen in deze grote GGZ-machine, die werkt met labels en hokjes. Toch is het groeiende aantal mensen dat gebruik maakt van antidepressiva is verontrustend. Niet eerder kwam het voor dat 1,2 miljoen mensen in Nederland hiervan gebruikmaken. Antidepressiva worden hoofdzakelijk gebruikt als onderdrukker en symptoombestrijding. Ervan af komen is een een kunst op zich, waarover onvoldoende kennis en adequate hulp beschikbaar lijkt te zijn.
Ook stress en de burn-out is bezig aan een flinke opmars. Deze term die nog niet zo lang geleden zijn intrede deed in het Nederlandse vocabulaire is nu niet meer weg te denken. Bijna iedereen heeft er wel eens één gehad en sommigen zelfs meerdere.
En dan het gebrek aan verbinding… In Nederland leven op dit moment 3.3 miljoen volwassenen alleen. Volgens het CBS wordt over 25 jaar de helft van alle woningen bewoond door een niet-samenwonende eenverdiener of een alleenstaande ouder. Het gevoel van eenzaamheid treft alle leeftijden en bestaat dus niet alleen onder ouderen. Eenzaamheid kan leiden tot allerlei andere ziekten, zoals burn-out en depressie dat ook doen.
Ik denk dat het onze samenleving steeds meer ontbreekt aan zingeving. De boodschap van de maakbaarheid van het leven en geluk is overal maar staat veraf van een werkelijkheid waarin verdriet en ongeluk onlosmakelijk verbonden zijn met het leven, en een knap uiterlijk niet voor iedereen is weggelegd. Het besef dat geluk iets is wat niet buiten jouzelf te vinden is lijkt steeds moeilijker realiseerbaar. Menselijk contact bestaat steeds meer online, en dit alles maakt het niet altijd even makkelijk om een open en eerlijk gesprek te voeren over gevoelige kwesties.
Door de behoeften die ik ophaal uit mijn omgeving en zelf ook ken, ben ik in 2019 De Praatclub gestart. Ik wil daarmee een tegengeluid laten klinken op de maatschappelijke norm waarin kwetsbaarheid geen ruimte krijgt en wordt gezien als zwakte. Dit doe ik non-profit, om een bijdrage te kunnen leveren aan een fijnere en gezondere samenleving. De toegang is dus ook gratis zodat De Praatclub voor iedereen toegankelijk is, dus ook voor mensen met een kleinere portemonnee. Ik wil een warme plek bieden waar álle gevoelens op een veilige manier gedeeld kunnen worden. Want het uiten en bespreekbaar maken van emoties verlicht en vaak is dat al genoeg om weer verder te kunnen. Met De Praatclub wil ik mensen een steuntje in de rug geven naar een leven met (meer) zelf-compassie, en de boodschap overbrengen dat emoties ertoe doen én je er niet alleen voor staat.